ما وبلاگیا چه اونایی که تازه اومدن،چه کسایی مث من.
خودمو میگم؛تو اینستا و کانال حس می کنم کسی حوصله ی کسیو نداره و بقط میخوان که خودشون رو سرخوش نشون بدن و بگن وای خدا چقد همه چی خوبه،من از این حالت خسته شدم.
از اینکه کلی مخاطب تلگرامی داشته باشی که نتونی با یه کدومشون حرف بزنی.
اینکه تو فضاهای دیگه پا بذاره تو حریممون به خودی خود خسته امون کرده به خدا
اینکه دونه دونه داریم بلاگرامونو از دست میدیم سخته حتی اگه تازه وارد باشی
ولی اینکه ملت تو بلاگ که میگیم خلوته و از شر خیلیا راحتیم هم راحتمون نذارن سخت تره.
بعد چن وقت آنلاین شدم جدیدترین ستاره برای22جان بود که نمیدونم میشناسید یا نه ولی با خوندنش خونم به جوش اومد.
22کسیه که واقعا از اینکه دنبالش میکنم خوشحالم و با لذت میخونمش
کاشکی بخاطر منی که این همه وبلاگت و نویسنده اش رو دوست دارم نری.
این حرف ها رو قطعا از روی احساساتم نوشتم و نه از روی چاپلوسی!
خدای مهربونم به همه ی ما آدما آرامش و انسانیت عطا کن.
فاطمه یعقوبی