می دانستید من یک پسرخاله ی ۱۳ساله دارم که به نظرم بهترین ۱۳ساله ی دنیاست؟

خوش می گذرد،شوخی می کند،بازی میکنیم،حرف کم میاوریم برای همین بحث را می کشانیم به سمت فیلم و سریال کتاب و هرچیز دیگر؛انقد این بحث ها لذت بخش است که دوست دارم هی ادامه بدهیم

در مورد هر چیزی اطلاعات دارد و تو می توانی کیف کنی

اطلاعات عمومی ام حد متوسط است اما خدایی اش از ۹۰٪همکلاسی هایم بالاتر است،آن ۱۰٪ هم دوستانم هستند دیگر.

اما همیشه کم می آورم،نه اینکه کم بیاورم ها اکثرا در مورد یک چیز مشترک حرف می زنیم مثلا سریال فلان تمامش را دیده من اما در لیست دیده شود هایم دارمش.

از وست ورلد گرفته تا بیگ بنگ و همه و همه ی سریال ها را بلد است،تاریخ می خواند و چقد لذت بخش است برایم اینکه پیشنهاد کند چه کتابی بخوانم و چه فیلمی را ببینم و چه فیلمی از نظر اخلاقی زشت است یا اینکه درمورد لیست فیلم هایی که قرار است ببینم نظر بدهد.

در مورد جدیدترین گوشی ها و لپ تاپ ها خبر دارد،می توانید در مورد اختراع جدید ژاپنی ها حرف بزنی یا هر چیز دیگری،کم نمی آورد.

لذت بخش تر آنکه کارت اهدای عضو را تبریک گفت:)کاری که هیچ کس انجام نداده بود.


پ ن:دیشب خوابم نیامد و رفتم کتابخانه ی مجازی ام،کتابی را انتخاب کردم که چاپ نشده بود،به عنوان خز و خیل شناخته می شود چون از یک سایت گرفتمش،اما هی حس خوب تزریق می شود چرا؟

کاغذ بی خط نوشته ی تسنیم

و طبق معمول قلمچی را نخوانده ام.به درک

پ ن تر:دیروز برای خواهرزاده ی تو راهی ام کاردستی درست کردم و جیحون چقدر ذوق کرد، خواستم مادر و پدر تو راهی را در پستی تگ کنم دیدم که هر دو عکس پروفایلشان با جیحون است؛ آدم نداند فکر می کند جیحون بچه ی این دو تاست.والا پدر مادرش عکس خودشان را گذاشته اند :|)