مامان جان!

پسر خالم عضو تیم ملی والیبال نوجوانانه و تنها نوجوان حاضر در مسابقات جهانی در استان.از چین که برگشت مامان عکسشو گذاشته تو اینستا که موفق باشی عزیزم و اینا

بعد که اون روز گوشیش دستم بود گفتم مامان فلانی و فلانی لایک کردن پستتو میگه ملت چیه این پستو لایک می کنن:|||

با لایک کردن خودشم مشکل داره؟! :|

اخلاق اینستاگرامری

تو این اوضاع که مردم از اینستاگرامر ها گله دارن و اینا بعد مدت ها رفتم پیج امیر علی ق و آرامش گرفتم واقعا.حدس میزنم بشناسین.

من چند سال پیش عضو گروهی شدم به اسم بن بست که مدیری داشت بسیار عالی.میتونم بگم قویترین تیم عکاسی و نویسندگی.

مستر پوریا.امیر امینی.عبب و خیلی اینستاگرامر ها و عکاس ها و نویسنده های خوبی عضو بودن.چه بسا بعضیاشون مثل علی سلطانی شناخته شدن.

بعدتر گروه ب خاطر مشکلاتی بسته شد و دوباره با اسم پالیز شروع کرد. تو گروه مدیریت من مسئول دعوت بودم.

از امیرعلی ق دعوت کردم و با خوش رفتاری تمام قبول کردن.ابی زندی هم با خوش رفتاری تمام گفتن مشغله اشون زیاده.نیما معماریان هم عذر خواهی کردن و من شیفته ی تواضعشون شدم اصن. یه عکاس ها و نویسنده هایی بودن که شاید کاراشون خوب بود اما بد جواب میدادن یا تک و توک جواب نمیدادن.

 

 

یه کانال هم خودم زده بودم به اسم قصه ی ناتمام که با کارآفرینا و آدمایی که به نظرمون موفق بودن مصاحبه می کردیم ولی ممبراش کم بود.

شهرزاد بهشتیان هم قرار بود مصاحبه کنه بامون ولی دلیت اکانت کردم کانال حذف شد🙈

ی نفر که طراح لوگو بود و خواستیم مصاحبه کنیم گفت هرموقع ممبراتون زیاد شد!!!

اما عوضش ایمان پندی(وکب کدینگ)مهربون جواب داد و باهامون مصاحبه کرد.

خیلی هاش هم حذف شدن متاسفانه.ضعف داشتیم درست.

 

 

بحث ب کجاها رسید:||| می خواستم نتیجه گیری کنم بگم رعایتاخلاق و انسانیت قطعا مهمتر از شهرت و شاخ بازیه.الکی نگیریمش.

واقعا قابل احترامن آدمایی مثل امیرعلی ق که احترام ب مخاطب تو پیجش وجود داره.

کسی بود که نویسندگی می کرد و ازم خواست شاتش کنم.مرتب از بچه های گروه نقد میخواست و نظر.وقتی اینستاگرامر شد نقد کردم نوشته اشو چنان جواب داد گفت من خودم بلدم و من با اصغر فرهادی نشست و برخاست دارم شیطونه میگفت بزنم تو پیجش :|

 

 

ادامه مطلب مصاحبه با مجتبی تهذیبی

شعور!!!

طرف ۳ نصفه شب لایو گذاشته به شوخی کامنت گذاشتم آخه چه وقت لایو گذاشتنه؟من خوابم الان :))

حالا بامزه نبود ولی این همه فحش؟:|||تو لایو

بعد من نمیفهمم چرا اینستاگرامره؟چرا همه قربون صدقه اش میرن؟

بی شعور -_-

ناراحت شدم با اینکه ارزش نداره.اگه زودتر میخوابیدم همچین چیزی پیش نمیومد که اعصابم خورد شه.

روز دخترا

باورتون میشه از آغاز نوجوانی تا همین دو سال پیش دختر فمینیستی بودم که در عین حال از دختر بودنم بدم میومد!

چون از وقتی نوجوونی شروع شد محدودیت هام بیشتر شد،دیگه نمیتونستم مثل قبل آزادیمو داشته باشم.

دختر بودن رو درک نمیکردم و احساسات دخترونه ام رو سرکوب می کردم.

لباس های پسرونه،موهای پسرونه،رفتارهایی که از مردای خفن و ژستایی که از سوپر استارها تقلید میشد.

نمیدونم چطور و چجوری اما کم کم حس کردم چقد دختر بودنم رو دوست دارم، چقدر لباس های دخترونه دوست داشتنی ان، چقدر دختر بودن با وجود سختیاش شیرینه و من به شیوه ی خودم دختر بودن رو درک کردم.

هنوز هم البته برای لباس های مردونه ذوق می کنم،از تصاحب لباس های داداشم خوشحال میشم، پیج men fashion daily رو فالو میکنم و برا هر عکس دلم ضعف میره و میگم اینهه ااون تیپی که دوست دارم لباس بپوشم، هنوز هم تو فروشگاه های ساعت چشمم دنبال ساعت مردونه است، هنوزم هیچ گونه وسایل آرایشی ای جز چند تا لاک ندارم.

اما فرقش اینه عاشق دختر بودنمم و برای وسایل دخترونه و صورتی هم ذوق میکنم.

برا همین تفاوت های چند ساله من بیشتر از دخترای دیگه برای روز دختر ذوق میکنم انگار :))

این روز رو به دخترای دلبر،خاکی و وسواسی،مردونه_طور و خانومی_طور،پر عشوه و بی عشوه،دخترای عاشق کفش پاشنه بلند و دخترای اسپورت پوش و هر چی فرشته رو زمینه تبریک میگم :))علی الخصوص اونایی که تازه دختر بودن رو درک کردن:)))))

پ ن:یه احساساتی بود که قرار بود تو این پست باشن،اما توصیف نشدنی بودن، یه احساساتی بین تموم دخترا و شاید فقط من💟